Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2015

Παίξε με το Βυζάντιο


Παίξε με το Βυζάντιο


Ο θάνατος του Διγενή-Δημοτική ποίηση


Ο Διγενής ψυχομαχεί κι η γης τονε τρομάζει.
Βροντά κι αστράφτει ο ουρανός και σειέται ο πάνω κόσμος, 
κι ο κάτω κόσμος άνοιξε και τρίζουν τα θεμέλια, 
κι η πλάκα τον ανατριχιά πως θα τονε σκεπάσει, 
πως θα σκεπάσει τον αητό, τση γης τον αντρειωμένο.

Σπίτι δεν τον εσκέπαζε, σπήλιο δεν τον εχώρει, 
τα όρη τα διασκέλιζε, βουνού κορφές επήδα.
Στο βίτσισμα έπιανε πουλιά, στο πέταγμα γεράκια.
Στο γλάκιο και στο πήδημα τα λάφια και τ’ αγρίμια.

Ζηλεύει ο Χάρος με χωσιά, μακρά τονε βιγλίζει.
Και λάβωσέ ντου την καρδιά και την ψυχή του πήρε.

Βασίλειος Διγενής Ακρίτας

Έπος του Διγενή Ακρίτα

Ένας από τους ακρίτες ήταν και ο Βασίλειος Διγενής Ακρίτας. Έζησε περίπου το 10ο μ.Χ. αιώνα και ονομαζόταν Διγενής  γιατί καταγόταν από δύο γένη, το αραβικό και το ελληνικό.  Η σωματική του δύναμη και ανδρεία ήταν μεγάλη και τα κατορθώματα του πολλά.  Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο γράφτηκε ένα εκτενές ποίημα με επικό χαρακτήρα το οποίο εξυμνούσε όλη του τη ζωή, από τους προγόνους ως το θάνατό του.
Το έπος τοποθετείται χρονικά στο τέλους του 10ου ή στις αρχές του 11ου μ.Χ. αιώνα. Το πρωτότυπο κείμενο δεν έχει διασωθεί αλλά υπάρχουν πολλές παραλλαγές του από τις οποίες η πιο αξιόπιστη είναι η Grottaferrata. Αποτελείται από οκτώ ή δέκα κεφάλαια τα οποία περιγράφουν τη ζωή του με χρονολογική σειρά.
Αρχικά, γίνεται λόγος για τον πατέρα του, τον αμιρά της Συρίας Μουσούρ, ο οποίος άρπαξε την κόρη ενός έλληνα στρατηγού, καταδιώχθηκε από τους πέντε αδερφούς της, μονομάχησε με το μικρότερο, ηττήθηκε, προσηλυτίστηκε στο χριστιανισμό και τελικά την παντρεύτηκε. Από το γάμο αυτό γεννήθηκε ο Διγενής. Έπειτα, περιγράφονται τα παιδικά του χρόνια και οι ιδιαίτερες ικανότητες και επιδόσεις του. Κατόπιν, αναφέρεται στην αρπαγή της κόρη ενός στρατηγού και στο γάμος του μαζί της (με τη συγκατάθεση του πατέρα της τον οποίο ο Διγενής είχε προηγουμένως νικήσει) καθώς και σε μια ερωτική περιπέτεια του Διγενή. Στη συνέχεια, γίνεται λόγος για τους αγώνες και τα κατορθώματα του (με σημαντικότερο τη μονομαχία του με την αμαζόνα Μαξιμώ), για την αναχώρησή του στις άκρες, όπου γίνεται ακρίτης καθώς και για την κατασκευή ενός κάστρου στον Εφράτη, όπου και εγκαθίσταται με τη γυναίκα του. Τέλος, περιγράφεται ο θάνατός του. 

digenhsΑποσπάσματα από το έπος μπορείτε να δείτε στους παρακάτω συνδέσμους:

πηγή: http://e-logotexnia.gr
`Εργα του Δ. Σκουρτέλη με το Διγενή Ακρίτα:





Σκέφτομαι και γράφω για την Ε΄ τάξη


 


ή   εδώ

Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2015

Τρεις Ιεράρχες



Με τον όρο Τρεις Ιεράρχες, αναφερόμαστε συνοπτικά στους τρεις επιφανείς Αγίους και θεολόγους, Βασίλειο τον Μέγα, Ιωάννη τον Χρυσόστομο και Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό.

Για τη σοφία τους και τη χριστιανική τους ζωή, η Ορθόδοξη Εκκλησία τους ονόμασε αγίους και γιορτάζουν ο καθένας ξεχωριστά. Αλλά επειδή δημιουργήθηκε μια διαφωνία μεταξύ των χριστιανών για το ποιος από τους τρεις πρόσφερε τα περισσότερα, αποφασίστηκε και καθιερώθηκε από τα τέλη του 4ου αιώνα να υπάρχει και για τους τρεις μια κοινή γιορτή στις 30 Ιανουαρίου κάθε έτους.

Απολυτίκιο των Τριών Ιεραρχών:

Τους τρεις μεγίστους φωστήρας  , της Τρισηλίου Θεότητος, τους την οικουμένην ακτίσι, δογμάτων θείων πυρσεύσαντας· τους μελιρρύτους ποταμούς της σοφίας, τους την κτίσιν πάσαν θεογνωσίας νάμασι καταρδεύσαντας· Βασίλειον τον μέγα, και τον θεολόγον Γρηγόριον, συν τω κλεινώ Ιωάννη, τω την γλώτταν χρυσορρήμονι· πάντες οι των λόγων αυτών ερασταί, συνελθόντες ύμνοις τιμήσωμεν· αυτοί γαρ τη Τριάδι, υπέρ ημών αεί πρεσβεύουσιν.

Μετάφραση:

 Όλοι όσοι θαυμάζουμε τους λόγους των τριών μεγάλων Φωστήρων της τρισυπόστατης θεότητας, δηλαδή το Μέγα Βασίλειο, το Γρηγόριο το θεολόγο και τον ξακουστό Ιωάννη που το στόμα του έβγαζε χρυσάφι, ας τους τιμήσουμε με ύμνους. Γιατί αυτοί φώτισαν την οικουμένη με θείες διδασκαλίες. Γιατί σαν ποταμοί σοφίας πότισαν όλη την κτίση με τα άγια νερά της θεογνωσίας, και γιατί αυτοί μεσολαβούν και παρακαλούν πάντα την Αγία Τριάδα για μας.



Βασίλειος ο Μέγας
Ο Άγιος Βασίλειος ή Βασίλειος Καισαρείας, υπήρξε επίσκοπος Καισαρείας και θεωρείται Πατέρας της Εκκλησίας και ένας εκ των μεγαλύτερων θεολόγων της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Η συμβολή του στην χριστιανική θεολογία θεωρείται κεφαλαιώδης ενώ σ΄αυτόν αποδίδεται και η «θεία λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου». Ο Μέγας Βασίλειος σπούδασε στην Αθήνα και θεωρούσε πολύ σημαντική τη μελέτη των κλασσικών συγγραφέων και της ελληνικής φιλοσοφίας, φυσικά υπό το χριστιανικό πρίσμα. Η συμβολή του στην ανάπτυξη των γραμμάτων και της φιλανθρωπίας τον κατέστησαν μια από τις μεγαλύτερες μορφές της Χριστιανικής παράδοσης.
Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Θεωρείται πως η γλώσσα του «έσταζε μέλι» καθώς υπήρξε ο πιο χαρισματικός ρήτορας της εποχής του. Διετέλεσε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και αφιέρωσε τη ζωή του στην ανάπτυξη της φιλανθρωπίας. Μάλιστα τα ημερήσια συσσίτεια που οργάνωσε έτρεφαν 7.000 ανθρώπους!
Στον τομέα της φιλοσοφίας, μπορεί να απέρριπτε τις θεωρίες των αρχαίων Ελλήνων περί Θεού ωστόσο δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει τις εργαλειακές μεθόδους της φιλοσοφίας τους προκειμένου να αναπτύξει μια συστηματική θεολογία.
Στη ζωή του υπήρξε υπόδειγμα ασκητή ενώ δεν παρέλειπε να καταδικάζει εκείνους τους ιερείς που πλούτιζαν από την ιδιότητά τους. Ήταν τέτοια η σκληρή κριτική που ασκούσε στους Αυτοκράτορες, που τελικά η αυλή τον κυνήγησε και τον εξόρισε. Όμως η φήμη του τον ξεπέρασε αφού θεωρείται Άγιος από όλες σχεδόν τις χριστιανικές ομολογίες.
Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός
Γνωστός και με το προσωνύμιο «θεολόγος», ο Γρηγόριος υπήρξε Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης τον 4ο αιώνα. Η επιρροή του στην Τριαδική θεολογία θεωρείται τόσο σημαντική που έγινε γνωστός ως «Τριαδικός Θεολόγος». Τα περισσότερα από τα έργα του επηρεάζουν τους σύγχρονους θεολόγους, ειδικά όσον αφορά τα τρία Πρόσωπα της Αγίας Τριάδας. Υπήρξε φίλος του Μεγάλου Βασιλείου καθώς και του αδελφού του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης.
Ήταν σφοδρός οπαδός των γραμμάτων και επιθυμούσε να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ ελληνόφωνων και λατινόφωνων θεολόγων της εποχής του. Εκτός από εξαιρετικός θεολόγος όμως, υπήρξε και πολύ καλός ποιητής, αφού έγραψε αρκετά ποίηματα με θεολογικά και ηθικά θέματα.
Πηγή: iefimerida.gr 

Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015

Το πανίχυρο όπλο του Βυζαντίου

Μάθε για το υγρό πυρ ,πατώντας :ΕΔΩ


Πατώντας πάνω στην εικόνα της ιστοσελίδας που θα ανοίξετε, ενεργοποιούνται πληροφορίες

Υγρό πυρ

Tο υγρό πυρ ήταν ένα από τα ισχυρά όπλα των Βυζαντινών και ταυτόχρονα ένα από τα κρατικά μυστικά της αυτοκρατορίας. Λίγοι γνώριζαν από ποιά υλικά κατασκευαζόταν και το μυστικό φυλασσόταν με κάθε τρόπο ώστε να μην πέσει στα χέρια των εχθρών της αυτοκρατορίας και να παραμείνει στο βυζαντινό οπλοστάσιο.
Για πρώτη φορά αναφέρεται η χρήση του “υγρού πυρ” κατά τον 7ο μ.Χ αιώνα εναντίον του αραβικού στόλου που πολιορκούσε την Κωνσταντινούπολη περί το 673. Μέχρι και την πτώση της πόλης (1453) βοήθησε αποτελεσματικά στην άμυνα της από εχθρικούς στόλους λόγω των τεράστιων ζημιών που προκαλούσε στα ξύλινα πλοία της εποχής αλλά και στον τρόμο που έσπερνε στα μάτια των εχθρικών στρατευμάτων.
Εφευρέτης φέρεται να είναι κάποιος αρχιτέκτονας Καλλίνικος από την Ηλιούπολη της Συρία αλλά λόγω της μεγάλης μυστικότητας και αποτελεσματικότητας του ενεδήθει από τον απλό λαό με το πέπλο του μύθου και λεγόταν ότι την συνταγή για την κατασκευή του την έδωσε ένας άγγελος στον Μεγάλο Κωνσταντίνο. Τα υλικά που αποτελούσαν αυτή την εξαιρετικά καυστική ύλη ακόμη και στις μέρες μας παραμένουν σχετικά άγνωστα.  

Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία όμως μπορούμε να πούμε πως το βασικό συστατικό του ήταν η νάφθα αναμεμειγμένη με κάποια άλλα στοιχεία όπως το πετρέλαιο, το λάδι, το θειάφι, το νίτρο, και η πίσσα. Σίγουρα όμως υπάρχουν και κάποια άλλα συστατικά που έμειναν μυστικά και μάλλον δεν θα ανακαλύψουμε ποτέ.



Για να καταλάβει κανείς το πόσο μυστική ήταν η διαδικασία παραγωγής του θα αναφέρω ότι απαγορευόταν να κατασκευαστεί οπουδήποτε και από οποιονδήποτε το υγρό πυρ και η κατασκευή του γινόταν μόνο σε επιλεγμένα σημεία κοντά στην Κωνσταντινούπολη, με βασικό αυτό στην περιοχή της Συληβρίας, και πάντα η διαδικασία παραγωγής του ήταν ανατεθειμένη σε αυτοκρατορικούς αξιωματούχους οι οποίοι έδιναν αναφορά απευθείας στον Αυτοκράτορα, χωρίς κάποια επέμβαση άλλων αξιωματούχων, και κρατούσαν επτασφράγιστο μυστικό τον τρόπο και τα υλικά της παραγωγής του “υγρού πυρ” με κίνδυνο της ίδιας τους της ζωής.  
Ενδεικτικά να αναφέρω ότι όταν τον 10ο αιώνα οι Βούλγαροι κατέλαβαν την Συληβρία τότε επικράτησε πανικός στην Βασιλεύουσα μήπως και καταφέρουν (οι Βούλγαροι) να ανακαλύψουν τον τρόπο παραγωγής του υγρού πυρ και καταστρέψουν με αυτό τον Βυζαντινό στόλο. Ευτυχώς όμως ο εκεί αξιωματούχος του αυτοκράτορα που ήταν επιφορτισμένος με την φύλαξη του μυστικού, έκανε το καθήκον του, και παρά τα βασανιστήρια που υπέστει, πήρε το μυστικό στον τάφο του.
Τα πλεονεκτήματα που έδινε στον Βυζαντινό στόλο η χρήση του “υγρού πυρ” ήταν τεράστια λόγω των πραγματικά θαυμαστών ιδιοτήτων του. Το καταπληκτικό αυτό “υγρό” αναφλεγόταν αμέσως μόλις ερχόταν σε επαφή με το νερό και έκαιγε τόσο στην επιφάνεια του όσο και λίγο κάτω από αυτή. Φανταστείτε τα πληρώματα των εχθρικών πλοίων να προσπαθούν να σβήσουν με νερό την φωτιά που προκλήθηκε από τον “υγρό πυρ” και αυτή να ανάβει περισσότερο! Πραγματικά καταπληκτικές οι ιδιότητες του λοιπόν.
Υπήρχαν πολλοί τρόποι για να εκτοξεύουν το“υγρού πυρ” ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες και τον τρόπο άμυνας ή επίθεσης που επιβαλλόταν. Ο πιό απλός ήταν στο να γεμίζουν με αυτό ειδικά πήλινα δοχεία (έχουν βρεθεί σε ανασκαφές στην Κρήτη) και να εκτοξεύονται με τα χέρια (όπως οι σημερινές χειροβομβίδες) από τον Βυζαντινό στρατό στους εχθρούς, τόσο σε επίθεση όσο και σε άμυνα.  
Υπήρχαν φυσικά κατασκευασμένες για αυτό το σκοπό και ειδικές μηχανές οι οποίες αναλάμβαναν την εκτόξευση μεγαλύτερης ποσότητας και σε μεγαλύτερη εμβέλεια. Οι μηχανές αυτές τοποθετούνταν στις επάλξεις των τειχών και εκτόξευαν μεγάλες ποσότητες από το υγρό πυρ στους επιτιθέμενους, αλλά συνήθως τοποθετούνταν στα ακρόπρωρα αλλά και την πρύμνη των πολεμικών πλοίων και από μεγάλη απόσταση εκτόξευαν και κατ έκαιγαν τα εχθρικά πλοία. Γνωρίζουμε ότι η μηχανή που τοποθετούνταν στα πλοία είχε σχήμα κεφαλής λιονταριού ή άλλου επιθετικού ζώου όπου από το ανοιχτό στόμα του εκτοξευόταν το φονικό υγρό μέσα από έναν ειδικό σωλήνα – εκτοξευτή.
Η χρήση του τερματίζεται, σύμφωνα με τους περισσότερους ιστορικούς, κατά τον 10ο αιώνα με την απώθηση του Ρώσικου στόλου από τους Βυζαντινούς αλλά υπάρχουν ενδείξεις ότι χρησιμοποιήθηκε και το 1204 στην προσπάθεια ανάκτησης της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους, αλλά και το 1453 στην προσπάθεια αντίστασης των Βυζαντινών κατά του Τούρκικου στρατού.    
Το μυστικό πέρασε στους μουσουλμάνους αλλά και τους σταυροφόρους την περίοδο των “ιερών πολέμων” και χρησιμοποιήθηκε εξίσου και από τα δύο στρατόπεδα. Με το πέρας των αιώνων όμως και την ανακάλυψη νέων και φονικότερων όπλων το “υγρό πυρ” λησμονήθηκε από όλους και ξεχάστηκε πλήρως για να περάσει στην σφαίρα της ιστορίας που εν τέλει έγινε θρύλος.
Ιωάννης Καρυοφυλάκης
strangehellas
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2015

Ηλεκτρίζω μαγνητίζω, τα πειράματα αρχίζω. (Ε-Στ)



Μπορείτε να φανταστείτε τη ζωή σας χωρίς το ηλεκτρικό ρεύμα; Σίγουρα θα ήταν πολύ διαφορετική και όχι τόσο άνετη! Ο ηλεκτρισμός από κομμάτι της καθημερινότητάς μας, σήμερα γίνεται αντικείμενο πειραματισμών.






Ηλεκτρικά κυκλώματα παράλληλα και σε σειρά,αγωγοί, μονωτές, μπαταρίες, πολύμετρα και αντιστάσεις μας κάνουν να μη ξεχωρίζουμε το παιχνίδι από τα πειράματα.









 Όμως, και ο μαγνητισμός είναι παρών, με μαγνητικά πεδία, ραβδόμορφους και πεταλοειδείς μαγνήτες, ηλεκτρομαγνήτες και πολλά ακόμη βιωματικά πειράματα και δραστηριότητες.

Δες παρακάτω κι άλλες εικόνες: πειράματα

Δευτερεύουσες προτάσεις



πηγή: http://kiklos-dhmotiko.blogspot.gr

Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2015

Εκφοβισμός



Διαδραστικές ασκήσεις στη θερμότητα


         

Μαθαίνω για την ανακύκλωση



Μη χάνετε χρόνο για να ξεκινήσετε κάντε κλικ εδώ.

Μαθαίνω για τα υγιή και γερά δόντια


Το CD με το υλικό και τα παιχνίδια για τα δόντια μπορείτε να το βρείτε και κάνοντας κλικ εδώ.

Μαθαίνω για το σεισμό


Σε αυτή τη σελίδα μπορείτε να βρείτε αρκετά εκπαιδευτικά ηλεκτρονικά παιχνίδια για εξάσκηση και ενίσχυση των γνώσεών σας πάνω σε διάφορα εκπαιδευτικά θέματα.



Μη χάνετε χρόνο για να ξεκινήσετε κάντε κλικ εδώ.

Γραμματική Αναγνώριση ρημάτων


[Κάντε κλικ επάνω στην εικόνα για να μεταφερθείτε στις λεπτομέρειες της ανάρτησης και συνεχίσετε την ανάγνωση]

Όταν θέλουμε να κάνουμε αναγνώριση (γραμματική) ενός ρήματος το πρώτο βήμα είναι να φέρουμε το ρήμα στο α΄ πρόσωπο της οριστικής του ενεστώτα λέγοντας :
                                                εγώ τώρα + το ρήμα

Από εκεί και μετά θυμόμαστε ότι κάθε ρήμα έχει :
1) Φωνή
·         ενεργητική (-ω) π.χ. λύνω, γράφω  
·        παθητική (-μαι) π.χ. λύνομαι, γράφομαι

2) Συζυγία 
·        Α΄ συζυγία (ανήκουν τα ρήματα που τελειώνουν σε άτονο –ω και σε –ομαι )
·        Β΄ συζυγία (τελειώνουν σε τονισμένο -ώ και σε –ιέμαι ή -ούμαι)

3) Έγκλιση 
·        οριστική (δείχνει το βέβαιο π.χ. λύνω, γράφω)
·        υποτακτική (δείχνει αυτό που θέλουμε ή περιμένουμε να γίνει π.χ. να λύνω, να γράφω)
·        προστακτική (φανερώνει διαταγή, ευχή π.χ. λύνε, γράφε)

Οριστική έγκλιση έχουν όλοι οι χρόνοι.
Υποτακτική έγκλιση έχει ο ενεστώτας, ο αόριστος και ο παρακείμενος.
Προστακτική έγκλιση έχει ο ενεστώτας, ο αόριστος και σπάνια ο παρακείμενος.

4) Χρόνο
·        ενεστώτας (τώρα)   π.χ. λύνω, γράφω
·        παρατατικός (χθες συνέχεια) π.χ. έλυνα, έγραφα
·        αόριστος (χθες μια στιγμή) π.χ. έλυσα, έγραψα
·        παρακείμενος (ως τώρα) π.χ. έχω λύσει, έχω γράψει
·        εξακολουθητικός μέλλοντας (αύριο συνέχεια) π.χ. θα λύνω, θα γράφω
·        στιγμιαίος μέλλοντας (αύριο για μια στιγμή) π.χ. θα λύσω, θα γράψω
·        υπερσυντέλικος (έγινε χθες πριν από κάτι άλλο) π.χ. είχα λύσει, είχα γράψε
·        συντελεσμένος μέλλοντας (κάτι θα έχει τελειώσει στο μέλλον σε μια ορισμένη στιγμή) π.χ. θα έχω λύσει, θα έχω γράψει

5) Αριθμό
ενικός (εγώ, εσύ, αυτός, -ή, -ό)
πληθυντικός (εμείς, εσείς, αυτοί, -ές, -ά)

6) πρόσωπο
Α΄ πρόσωπο (εγώ – εμείς)
Β΄ πρόσωπο (εσύ – εσείς)
Γ΄ πρόσωπο (αυτός, -ή, -ό – αυτοί, -ές, -ά

Π.χ. Να κάνετε γραμματική αναγνώριση του ρήματος: να διαβάζεις 
Είναι ρήμα, ενεργητικής φωνής, α΄ συζυγίας, υποτακτικής έγκλισης, χρόνου ενεστώτα, αριθμού ενικού, β΄ προσώπου του ρήματος διαβάζω

Π.χ. Να κάνετε γραμματική αναγνώριση του ρήματος: να επιτρέψετε
Είναι ρήμα, ενεργητικής φωνής, α΄ συζυγίας, υποτακτικής έγκλισης, χρόνου αορίστου, αριθμού πληθυντικού, β΄ προσώπου του ρήματος επιτρέπω

Πηγή της άσκησης: http://katsba.ueuo.com/

Διοικητικές περιφέρειες Ελλάδας

Πάτησε: ΕΔΩ


Απρόσωπα ρήματα

Απρόσωπα ρήμτα

αναδημοσίευση από: http://spirit16.blogspot.com/2009/03/blog-post_9612.html

Oρισμένα ρήματα χρησιμοποιούνται στο τρίτο ενικό πρόσωπο και δεν έχουν υποκείμενο πρόσωπο ή πράγμα ή αντωνυμία που να υπάρχει ή να εννοείται.
Ως υποκείμενο παίρνουν μια πρόταση, που αρχίζει με τις λέξεις να,ότι, πως(δηλ. τελική ή ειδική πρόταση).
Σε αρκετές περιπτώσεις,μάλιστα, δεν παίρνουν υποκείμενο.
Τα ρήματα αυτά λέγονται απρόσωπα.
1.
  • Κατεξοχήν απρόσωπα ρήματα είναι τα εξής ρήματα: απαγορεύεται, ανακοινώνεται, αποφασίζεται, διαδίδεται, πρέπει, εννοείται, ψιθυρίζεται, συμφέρει, υποτίθεται, πρόκειται, υπενθυμίζεται, επιτρέπεται, πιστεύεται, λέγεται, ακούγεται, κ.ά.
  • Ρήματα που αναφέρονται σε φυσικά φαινόμενα ή στην έναρξη χρονικών διαστημάτων: αστράφτει, βραδιάζει, δροσίζει, καλοκαιριάζει, φέγγει, χιονίζει, ψιχαλίζει, φωτίζει, μπουμπουνίζει, ξημερώνει, φυσά κ.ά.
2.
  • Απρόσωπες εκφράσεις: καλό είναι, είναι δίκαιο, χρήσιμο είναι, είναι σωστό, είναι γεγονός κ.ά.

Συντακτικό Ε' και ΣΤ' τάξη



Εκπαιδευτικό Λογισμικό Ε' Δημοτικού





Εκπαιδευτικό Λογισμικό Ε' Δημοτικού
Εκπαιδευτικό Λογισμικό Ε' Δημοτικού

Εκπαιδευτικό Λογισμικό Ε' Δημοτικού