«Εμείς οι φοιτητές των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων ορκιζόμαστε στο όνομα της ελευθερίας να αγωνιστούμε μέχρι τέλους για την κατοχύρωση: α)των ακαδημαϊκών ελευθεριών, β)του πανεπιστημιακού ασύλου, γ)της ανακλήσεως όλων των καταπιεστικών νόμων και διαταγμάτων». Η αστυνομία έλαβε διαταγή να επέμβει και εδώ και πολλοί φοιτητές υπέστησαν αστυνομική βία. Τα γεγονότα στη Νομική Σχολή αναφέρονται ως προάγγελος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
Στις 14 Νοεμβρίου 1973 οι φοιτητές του Πολυτεχνείου αποφάσισαν αποχή από τα μαθήματα και άρχισαν διαδηλώσεις εναντίον του στρατιωτικού καθεστώτος. Οι φοιτητές σαν άλλοι «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» ξεκίνησαν τη λειτουργία του ανεξάρτητου ραδιοφωνικού σταθμού του Πολυτεχνείου.
«Εδώ Πολυτεχνείο! Λαέ της Ελλάδας , το Πολυτεχνείο είναι ο σημαιοφόρος του αγώνα μας, του αγώνα σας, του κοινού αγώνα μας ενάντια στη δικτατορία και για τη Δημοκρατία».
Στις 3 π. μ. της 17ης Νοεμβρίου αποφασίζεται η εισβολή του στρατού. Ένα άρμα μάχης ρίχνει τη σιδερένια πύλη, ενώ βρίσκονταν πάνω της φοιτητές. Ο σταθμός του Πολυτεχνείου κάνει έκκληση στους στρατιώτες να μην ακολουθήσουν τις εντολές των ανωτέρων τους και στη συνέχεια ο εκφωνητής απαγγέλει με φωνή που συνταράζει τον Ελληνικό Εθνικό Ύμνο. Οι φοιτητές βλέποντας το άρμα μάχης να εισβάλλει, ακολουθούμενο από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, αρχίζουν να βγαίνουν μαζικά από την πόρτα του Πολυτεχνείου.
Συνέπεια της εισβολής του στρατού; Θάνατοι στο χώρο του Πολυτεχνείου, γύρω από αυτό αλλά και στην υπόλοιπη Αθήνα. Σύμφωνα μάλιστα με έρευνες του 2003, ο αριθμός των επώνυμων νεκρών ανέρχεται σε 23, ενώ αυτός των νεκρών αγνώστων στοιχείων σε 16. Ο Χρήστος Λάζος υποστηρίζει ότι οι νεκροί είναι 83 και ίσως περισσότεροι. Ανάμεσά τους ένα πεντάχρονο αγόρι που εγκλωβίστηκε σε ανταλλαγή πυρών. Χιλιάδες ήταν και οι τραυματίες πολίτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.